قبل از اعزام انسانها به سفر طولانی به دنیایی دیگر، برنامهریزان مأموریت باید یک مکان فرود امن و کاربردی را مشخص کنند. مطالعه اخیر یک محقق در دانشگاه میسیسیپی ممکن است به شناسایی یک نقطه امیدوارکننده در مریخ کمک کند.
اریکا لوزی (Erica Luzzi)، زمینشناس سیارهای و محقق فوق دکترا در مؤسسه منابع معدنی میسیسیپی، سرپرستی مطالعهای را بر عهده داشت که نشانههایی از وجود یخ آب درست در زیر سطح مریخ را کشف کرد. نتایج این تحقیق، که در مجله “تحقیقات ژئوفیزیک: سیارات” منتشر شده است، حاکی از یک منبع ارزشمند است که فضانوردان آینده میتوانند به آن تکیه کنند.
لوزی که این تحقیق را به عنوان بخشی از مطالعات فوق دکترای خود در مؤسسه تحقیقات محیط زیست منطقه خلیج در مرکز تحقیقات ایمز ناسا به پایان رساند، گفت:
اگر قرار است انسانها را به مریخ بفرستیم، به H2O نیاز داریم، نه فقط برای آشامیدن، بلکه برای پیشران و انواع کاربردها.
و یافتن آن در نزدیکی سطح بسیار مفید است، زیرا میتوانیم به راحتی آن را استخراج و استفاده کنیم. به این کار استفاده از منابع درجا (in situ resource utilization) گفته میشود و یک عمل مهم برای هرگونه اکتشاف فضایی است.
شواهد یخ کمعمق در دشت آمازونیس (Amazonis Planitia)
تیم لوزی با بررسی تصاویر با وضوح بالا از مدار، ویژگیهایی را شناسایی کردند که به یخهایی اشاره دارد که در عمق کمتر از ۱ متر زیر زمین در دشت آمازونیس، یک منطقه وسیع در عرضهای جغرافیایی میانی مریخ، قرار دارند. این منطقه در حال حاضر به عنوان یک منطقه فرود بالقوه برای خدمه انسانی آینده در حال ارزیابی است.
او اظهار داشت:
عرضهای جغرافیایی میانی سازش ایدهآلی را فراهم میکنند – نور خورشید کافی برای تأمین انرژی دارند، اما همچنان به اندازه کافی سرد هستند که یخ را در نزدیکی سطح حفظ کنند. این امر آنها را برای سایتهای فرود آینده ایدهآل میسازد.
محققان با استفاده از تصاویر ماهوارهای HiRISE، بالاترین وضوح دوربینی که تا به حال به سیارهای دیگر فرستاده شده، دهانههای در معرض یخ، زمینهای چندضلعی و سایر شکلهایی را شناسایی کردند که معمولاً نشاندهنده یخ در نزدیکی سطح هستند.
یافتن یخ آب به این معنی است که کاوشگران انسانی قادر خواهند بود از منابع موجود در سیاره برای تأمین آب آشامیدنی، سوخت، اکسیژن و سایر اشکال پشتیبانی حیات استفاده کنند.
جاکومو نودجومی (Giacomo Nodjoumi)، محقق فوق دکترا در مرکز دادههای علوم فضایی آژانس فضایی ایتالیا و یکی از نویسندگان همکار این مطالعه، گفت:
برای ماه، کم و بیش یک هفته طول میکشد تا برای تدارکات مجدد به زمین برویم و برگردیم. اما برای مریخ، ماهها طول میکشد. بنابراین، باید آماده باشیم که برای دورههای طولانی تدارکات مجدد از زمین نداشته باشیم.
مهمترین منابع، اکسیژن برای تنفس و آب برای آشامیدن هستند. این چیزی است که سایت فرود کاندید ما را واقعاً امیدوارکننده میکند.
محققان گفتند که یخ همچنین میتواند نشانگرهای حیات، هم در گذشته و هم در حال حاضر، را حفظ کند.
لوزی گفت:
این موضوع همچنین پیامدهای اخترزیستشناسی دارد. روی زمین، یخ میتواند نشانگرهای زیستی حیات گذشته را حفظ کند و همچنین میتواند میزبان جمعیتهای میکروبی باشد. بنابراین، میتواند به ما بگوید که آیا مریخ هرگز قابل سکونت بوده است یا خیر.
گامهای بعدی برای تأیید یخ مریخ
برای بهدست آوردن نمونههایی از یخ، انسانها باید یک ربات یا یک مأموریت اکتشافی اعزام کنند.
لوزی افزود:
گام بعدی تحلیلهای راداری خواهد بود تا عمق و لکهلکه بودن یخ را بهتر درک کنیم. لایه رسوبی تأخیری، یعنی مواد روی یخ، ممکن است متفاوت باشد که بر حفظ شدن یا نشدن یخ تأثیر میگذارد.
درک این موضوع به ما کمک میکند تا تصمیم بگیریم که یک پیشگام رباتیک کجا باید فرود آید.
یک مریخنورد یا یک هیئت اعزامی انسانی نیز برای تعیین اینکه آیا تشکیلات یخی در این مکانها صرفاً یخ آب هستند یا حاوی مواد دیگری هستند، ضروری است.
نودجومی گفت:
اگر یک مریخنورد، یک سطحنشین یا یک انسان نداشته باشیم تا اندازهگیریهای واقعی را انجام دهد، هرگز از چیزی مطمئن نخواهیم شد. ما شواهد قوی داریم که نشان میدهد این یخ آب است، اما تا زمانی که به آنجا نرویم و آن را اندازه بگیریم، ۱۰۰٪ مطمئن نخواهیم بود.
انسانها هنوز راه درازی تا کاوش سیاره سرخ با پای خود دارند، اما کار محققان نشان میدهد که اولین قدمها ممکن است کجا برداشته شوند.
منبع: Scitechdaily
