تلسکوپ هابل یک طوفان ستاره‌ای شدید را ثبت کرد که در حال تغییر شکل یک کهکشان است!

تلسکوپ هابل یک طوفان ستاره‌ای شدید را ثبت کرد که در حال تغییر شکل یک کهکشان است!

اشتراک‌گذاری:

سحابی رتیل که با ستاره‌های قدرتمند و گردوغبار آشفته می‌درخشد اکنون با جزئیات دقیق توسط تلسکوپ فضایی هابل ثبت شده است. این منطقه کارخانه ستاره‌سازی خارج از کهکشان ماست که مملو از بادهای ستاره‌ای و درام کیهانی است.

در این تصویر جدید منتشرشده از تلسکوپ فضایی هابل، نمایی پرجنب‌وجوش از یک زایشگاه ستاره‌ای ثبت شده است. این تصویر جزئیات خیره‌کننده‌ای را در میان ابرهای گازی غبارآلود سحابی رتیل، منطقه‌ای که در آن ستارگان جدید در حال تولد هستند، نشان می‌دهد. آنچه این منظره را به‌ویژه چشمگیر می‌کند، این است که سحابی در کهکشان خودمان قرار ندارد، بلکه در ابر ماژلانی بزرگ، یک کهکشان کوتوله در فاصله تقریباً ۱۶۰ هزار سال نوری از زمین و در جهت صورت‌های فلکی ماهی زرین و کوه قرار دارد.

ابر ماژلانی بزرگ برجسته‌ترینِ عضو چندین کهکشان کوچک ماهواره‌ای است که به دور راه شیری می‌چرخند. در میان تمام کهکشان‌های نزدیک در این گروه، سحابی رتیل به‌عنوان بزرگترین و درخشان‌ترین منطقه برای تشکیل فعال ستارگان متمایز است.

تلسکوپ هابل یک طوفان ستاره‌ای شدید را ثبت کرد که در حال تغییر شکل یک کهکشان است!

در داخل سحابی رتیل برخی از پرجرم‌ترین ستارگانی که تاکنون مشاهده شده‌اند، وجود دارند که جرم برخی از آن‌ها به ۲۰۰ برابر جرم خورشید می‌رسد. ناحیه نشان‌داده‌شده در این تصویر در مرکز سحابی نیست که میزبان یک خوشه ابرستاره‌ای به نام R136 است، اما نزدیک به نوعی غیرمعمول از ستاره‌ها به نام ستاره ولف-رایه (Wolf–Rayet) قرار دارد. این ستارگان به‌شدت داغ و درخشان هستند، لایه‌های هیدروژنی بیرونی خود را از دست داده‌اند و اکنون بادهای ستاره‌ای قدرتمند و پرسرعتی تولید می‌کنند.

این سحابی یک هدف مکرر برای هابل است، زیرا قابلیت‌های چندطیفی آن برای ثبت جزئیات مجسمه‌سازی‌شده در ابرهای غبارآلود سحابی حیاتی است. داده‌های استفاده‌شده برای ایجاد این تصویر از یک برنامه رصدی به نام Scyla گرفته شده که به افتخار هیولای دریایی چند سر از اسطوره یونانی اولیس نام‌گذاری شده است. برنامه Scylla برای تکمیل یک برنامه رصدی دیگر هابل به نام ULYSSES (کتابخانه میراث فرابنفش از ستارگان جوان به‌عنوان استانداردهای ضروری) طراحی شده است. ULYSSES ستارگان جوان پرجرم در ابرهای ماژلانی کوچک و بزرگ را هدف قرار می‌دهد، درحالی‌که Scylla ساختارهای گاز و گردوغبار اطراف این ستارگان را بررسی می‌کند.

منبع: Scitechdaily

مقالات مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *