ویژگی خلبان خودکار (اتوپایلوت) در هواپیما به نظر یک اختراع جدید میآید، غیر از این است؟! به هر حال، تنها در ده سال گذشته شاهد ویژگی رانندگی کاملاً خودکار در خودروها بودهایم. البته تعداد هواپیماها در آسمان بسیار کمتر از خودروها در جاده است، البته بهطرز عجیبی، این حس وجود دارد که پرواز هواپیما بدون کمک مستقیم خلبان خطرناکتر است. اما بهنظر شما خلبان خودکار برای هواپیماها چه زمانی اختراع شد؟! برای آشنایی بیشتر با این سیستم کاربردی و زمان اختراع آن با اِروتِک همراه باشید.
اما واقعیت این نیست. در حقیقت، اولین سیستم خلبان خودکار در سال ۱۹۱۲ توسعه یافت؛ یعنی تنها نُه سال پس از اولین پرواز برادران رایت در کیتی هاوک، کارولینای شمالی (که یکی از ۱۰ لحظه برتر تاریخ هوانوردی است که پرواز را برای همیشه تغییر داد). در آن زمان، خبری از سیستمهای کنترل پیچیده و کامپیوتری امروزی نبود، بنابراین در مقایسه، این ویژگی خلبان خودکار اولیه بسیار ابتدایی بود.
یک آمریکایی به نام لارنس اسپری (Lawrence Sperry) به عنوان مخترع دستگاهی نسبتاً ساده به نام “خلبان خودکار ژیروسکوپی” شناخته میشود. این دستگاه قادر بود سه محور اصلی پرواز (Roll ،Pitch و Yaw) هواپیما را حفظ کند. هدف از ساخت آن کمک به خلبان بود (نه جایگزینی او) تا بتواند کارهای دیگری مانند ترسیم مسیر و نظارت بر تغییرات ناگهانی آب و هوا را انجام دهد. اختراع اسپری اساساً هواپیما را در پرواز متعادل نگه میداشت و در صورت نیاز میتوانست به صورت بدون کمک، برخاست و فرود بیاید.
ژیروسکوپها برای خانواده اسپری فقط یک سرگرمی نبودند!
در ژوئن ۱۹۱۴، اسپری و مکانیک فرانسویاش، امیل کاشین (Emil Cachin)، این اختراع را برای اولین بار به شکلی خیرهکننده به نمایش گذاشتند. آنها به همراه ۵۶ هواپیمای دیگر که به ویژگیهای ایمنی نوآورانه مجهز بودند، در مسابقه “ایمنی هواپیما” (Concours de la Securité en Aéroplane) که توسط باشگاه هوانوردی فرانسه و وزارت جنگ فرانسه برگزار شده بود، شرکت کردند.
هنگامی که نوبتشان شد، اسپری و کاشین با یک هواپیمای دو باله تک موتوره Curtiss C-2 (با بدنه هواپیمای دریایی) که به خلبان خودکار ژیروسکوپی مجهز بود، پرواز کردند. آنها سه بار از مقابل داوران عبور کردند و هر بار تواناییهای بیشتری از آن را نشان دادند.
در عبور دوم، کاشین به روی یکی از بالها رفت. با جابجایی وزن، هواپیما به یک سمت کج شد، اما ژیروسکوپ آن را به طور کامل متعادل کرد. در عبور نهایی، اسپری به روی بال دیگر رفت و هواپیما را بدون خلبان رها کرد. جمعیت حاضر (و همچنین داوران) کاملاً هیجانزده شدند و آنها به راحتی برنده مسابقه و ۵۰,۰۰۰ فرانک (۱۰,۰۰۰ دلار) جایزه شدند.
البته اسپری تنها نبود. پدرش، المر اِ. اسپری (Elmer A. Sperry)، که خودش یک مخترع مشهور بود، در زمینه ژیروسکوپها تخصص داشت. او یک قطبنمای ژیروسکوپی ساخت که در برخی از کشتیهای جنگی آمریکا در طول جنگ جهانی اول و همچنین زیردریایی هستهای USS Nautilus استفاده شد؛ یک تثبیتکننده ژیروسکوپی که غلت خوردن کشتی را بر اثر امواج کاهش میداد و یک سیستم خلبان خودکار ژیروسکوپی برای هدایت کشتیها. او اغلب به عنوان “پدر فناوری ناوبری مدرن” شناخته میشود. با این حال، لارنس توانست آسمانها را تسخیر کند، درست همانطور که پدرش دریاها را تسخیر کرده بود. آنها با هم بیش از ۴۰۰ حق ثبت اختراع در صنایع مختلف داشتند.
منبع: Slashgear