این سیگنال مرموز اشعه ایکس ممکن است از یک سیاره محکوم به نابودی سرچشمه بگیرد!

این سیگنال مرموز اشعه ایکس ممکن است از یک سیاره محکوم به نابودی سرچشمه بگیرد!

اشتراک‌گذاری:

ستاره‌شناسان بیش از 40 سال است که سیگنال‌های مرموز اشعه ایکس را از یک ستاره کوتوله سفید نزدیک شناسایی کرده‌اند. اکنون ممکن است بدانیم منشأ این سیگنال‌ها کجاست: لحظات مرگ یک سیاره که تکه تکه می‌شود و بر روی ستاره می‌بارد!

سحابی هلیکس منظره‌ای چشم‌نواز در آسمان است – و نه فقط به این دلیل که شبیه یک چشم غول‌پیکر به نظر می‌رسد. این سحابی که در فاصله حدود 655 سال نوری از زمین قرار دارد، محل یک انفجار آهسته، از ستاره‌ای است که بیش از 10000 سال پیش به ابرنواختر تبدیل شد. در مرکز آن، بقایای آن ستاره قدیمی – یک کوتوله سفید – قرار دارد.

از سال 1980، رصدخانه‌هایی که این سحابی را مطالعه می‌کنند، اشعه ایکس پرانرژی را از کوتوله سفید در هسته آن شناسایی کرده‌اند. از آنجایی‌که این اجرام به‌طور معمول اشعه ایکس منتشر نمی‌کنند، این سیگنال‌ها دهه‌هاست که ستاره‌شناسان را گیج کرده است.

اما اکنون ممکن است بالاخره پاسخی پیدا کرده باشیم. بر اساس تجزیه و تحلیل جدید داده‌های چندین رصدخانه، ممکن است شاهد فریادهای یک آخرالزمان سیاره‌ای باشیم، زمانی‌که یک دنیای به اندازه مشتری، بیش از حد به کوتوله سفید نزدیک و توسط گرانش شدید آن از هم گسیخته شد.

این سیگنال مرموز اشعه ایکس ممکن است از یک سیاره محکوم به نابودی سرچشمه بگیرد!
تصویر ترکیبی از سحابی هلیکس؛ کوتوله سفید به صورت نقطه سرخابی، درست در مرکز اشعه ایکس قابل مشاهده است.

مارتین گوئررو، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت:

سیگنال مرموز که ما می‌بینیم، می‌تواند ناشی از بقایای سیاره خردشده‌ای باشد که به سطح کوتوله سفید سقوط می‌کند و گرم می‌شود و در اشعه ایکس می‌درخشد. اگر این موضوع تأیید شود، این اولین موردی خواهد بود که در آن شاهد نابودی یک سیاره توسط ستاره مرکزی در یک سحابی سیاره‌ای هستیم.

این تیم داده‌های چهار رصدخانه مختلف اشعه ایکس را در طول دهه‌ها تجزیه و تحلیل کردند – چاندرا، XMM-Newton، اینشتین و ROSAT. این داده‌ها نشان داد که بین سال‌های 1992 و 2002 سیگنال اشعه ایکس ثابت ماند و کم‌و‌بیش سطح روشنایی یکسانی داشت. اما با بررسی دقیق‌تر، به نظر می‌رسید که یک تغییر کوتاه‌مدت بسیار ظریف وجود دارد – یک سوسو زدن که هر سه ساعت یک بار رخ می‌داد. این، به گفته تیم، نشانه‌ای از بقایای خرد شده یک سیاره بسیار نزدیک به کوتوله سفید است.

این داستان جذابی است، به ویژه با توجه به اینکه این سیاره قبلاً از یک سناریوی آخرالزمانی جان سالم به در برده است – زمانی‌که ستاره 10 هزار سال پیش به عنوان یک ابرنواختر منفجر شد. اما برای روشن شدن این معما، مشاهدات بیشتر از این و دیگر ستاره‌های کوتوله سفید مورد نیاز است.

این تحقیق در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شد.

منبع: Newatlas

مقالات مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *