ماهواره تس (TESS) ناسا سیاره جدیدی را کشف کرد که تقریباً به اندازه زمین است

ماهواره نقشه‌بردار فراخورشیدی گذران ناسا، تس (TESS)، سیاره‌ای به اندازه زمین به نام TOI 700 e را شناسایی کرد که در منطقه قابل سکونت ستاره‌اش قرار گرفته است. گزارش ناسا نشان می‌دهد که بر اساس تجزیه و تحلیل‌های اولیه، اندازه این سیاره حدود 95 درصد زمین بوده و احتمالاً یک سیاره سنگی است. این کشف، نور جدیدی را بر روی سیارات فراخورشیدی می‌اندازد که می‌توانند دارای حیات باشند و بینش جدیدی را در مورد شکل‌گیری منظومه شمسی خودمان را آشکار کنند.

یک سیاره فراخورشیدی جدید و بالقوه قابل سکونت!

منطقه قابل سکونت منظومه شمسی، منطقه‌ای است که دقیقاً در فاصله مناسبی از یک ستاره قرار گرفته تا اجازه دهد آب مایع در یک سیاره وجود داشته باشد. قبل از کشف سیاره فراخورشیدی TOI 700 e، اخترشناسان قبلاً سه سیاره به نام‌های TOI 700 b و c و d را در یک منظومه کشف کرده بودند. سیاره d نیز در منطقه قابل سکونت ستاره خود می‌چرخد.

امیلی گیلبرت، محقق فوق دکتری در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در کالیفرنیای جنوبی و سرپرست این مطالعه، گفت:

این یکی از معدود منظومه‌هایی است که دارای سیارات متعدد، کوچک و در منطقه‌ای قابل سکونت است که ما می‌شناسیم. این منظومه، TOI 700 را به چشم‌اندازی هیجان‌انگیز برای پیگیری‌های بیشتر تبدیل می‌کند. سیاره e حدود 10 درصد کوچک‌تر از سیاره d است، بنابراین این مشاهدات همچنین نشان می‌دهند که چگونه بررسی‌های بیشتر تس می‌تواند به ما کمک کند تا سیارات کوچک‌تر را پیدا کنیم.

تیم گیلبرت یافته‌های خود را در مجله The Astrophysical Journal Letters ارائه کرده‌اند. مقاله آنها توضیح می‌دهد که چگونه TOI 700 یک ستاره کوتوله M کوچک و خنک است که در فاصله تقریباً 100 سال نوری از زمین در صورت فلکی جنوبی دورادو (Dorado) قرار دارد. اندازه نسبتا کوچک سیاره به این معنی است که نزدیک‌ترین سیاره قابل سکونت آن، یعنی TOI 700 d، تنها یک مدار 37 روزه دارد.

جستجو برای یافتن حیات بیگانه ادامه دارد

ماهواره تس ناسا تقریباً 27 روز در نواحی وسیعی از آسمان ابزارهای خود را بکار می‌گیرد. این فرآیند به آن اجازه می‌دهد تا سیارات فراخورشیدی را از طریق مسیرهای گذر شناسایی کند. اساساً، سیاراتی که در محدوده دید تس می چرخند، اندکی از روشنایی نوری که از ستاره میزبانشان می‌آید، می‌کاهند. این عامل به دانشمندان اجازه می‌دهد تا وجود یک سیاره فراخورشیدی را تایید کرده و همچنین دوره مداری آن را بر اساس مدت زمانی که نور ستاره خود را کم می‌کنند، به‌دست بیاورند.

دانشمندان کاشف TOI 700 e بر این باورند که این سیاره فراخورشیدی ممکن است مانند ماه به‌صورت جزر و مدی قفل شده باشد. این بدان معنی است که یک طرف سیاره دائماً رو به ستاره میزبان خود است. آنها به تجزیه و تحلیل منظومه TOI 700 با رصدخانه‌های فضایی و زمینی ادامه خواهند داد تا بینش جدیدی از تکامل این سیاره به‌دست آورند.

سیارات در نواحی قابل سکونت ستارگان میزبانشان، برای دانشمندانی که به دنبال درک بهتر جایگاه ما در کیهان هستند، مورد توجه خاص قرار دارند. کهکشان راه شیری به تنهایی از حدود 400 میلیارد ستاره تشکیل شده است. حدود 20 میلیارد از آنها ستاره‌های در معرض نور خورشید هستند. برآوردها نشان می‌دهد که حدود یک پنجم این ستاره‌ها نیز سیاره‌ای به اندازه زمین در منطقه قابل سکونت خود دارند!

این آمارهای شگفت‌انگیز ریشه پارادوکس فرمی (Fermi Paradox) است که می‌پرسد با توجه به اینکه سیارات زیادی در منطقه‌ای از فضا قرار دارند که احتمالاً برای زندگی مساعد است چرا ما هنوز با حیات بیگانه هوشمند به هر شکل یا فرمی مواجه نشده‌ایم؟!

منبع: Interestingengineering