فیل‌ها جمله‌ی “باید برویم” را در یک هارمونی زیبا با یکدیگر به آواز می‌خوانند!

محققان دانشگاه استنفورد این کشف باورنکردنی را از طریق تجزیه و تحلیل گسترده صداهای فیل‌ها که در طی 12 سال، بین سال‌های 2005 تا 2017، جمع‌آوری شده است انجام دادند. آنها دریافتند که وقتی گروهی از فیل‌ها در یک نقطه قرار می‌گیرند، مثلاً در یک چاله آب می‌نوشند، یک فیل سالخورده اولین صدای غرش را تولید می‌کند، سپس دیگران یکی‌یکی صدای خود را در یک هامونی متفاوت اضافه می‌کنند. این صداها همه با هم تداخل دارند تا اینکه همه‌ی افراد پیام را دریافت کنند. سپس، زمانیکه همه پیام “باید برویم” را تایید کردند، یک حرکت هماهنگ از چاله آب آغاز می‌شود.

کیتلین اوکانل، نویسنده اصلی و محقق در حوزه زیست‌شناسی حفاظت در دانشگاه استنفورد، گفت:

این حرکت بسیار هماهنگ و تشریفاتی است و زمانیکه یکی از آن‌ها صدایش را زیرتر می‌کند، دیگری با صدای بم‌تری به خواندن ادامه می‌دهد. فیل‌ها این فضای صوتی را  در خود دارند که بتوانند با یکدیگر هماهنگ شوند.

اما در این همخوانی‌های دوست‌داشتنی چیزی بیش از یک نمایش موزیکال حاکی از وحدت وجود دارد. این آوازخوانی نشان می‌دهد که گروه نرها، دقیقاً مانند ماده‌های یک گله، در یک ساختار قدرت قرار می‌گیرند، یعنی فرد بزرگ‌تر و غالب گله، شروع‌کننده گروه کُر است و سپس دیگران فوراً با لحن خودشان به آن پاسخ می‌دهند. این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که به‌طور خاص در میان گله گاوها، آوازهای جمعی مشابهی شنیده شده است که مسن‌ترین ماده‌ها اولین کسانی هستند که آواز می‌خوانند. بنابراین به احتمال زیاد، مردان از سنین پایین این نحوه ارتباط را می‌آموزند.

اوکانل همچنین گفت:

آنها در خانواده ای بزرگ شدند که همه رهبران ماده در این مراسم شرکت می کردند. ما فکر می‌کنیم ماده‌ها وقتی بالغ می‌شوند و گروه‌های خود را تشکیل می‌دهند، از این رفتارهای آموخته‌شده برای هماهنگی با مردان دیگر استفاده می‌کنند.

دانشمندان در تحقیقات خود دریافتند که اولین فیلی که شروع به آواز می‌کند، ابتدا همسایه‌اش را به خود ملحق می‌کند، به‌طوری که هر فیل درست قبل از کاهش صدای قبلی به تماس می‌پیوندد. این فرآیند یک نوع هارمونی به‌صورت یک واکنش زنجیره‌ای را تشکیل می‌دهد که در میان گروه حرکت می‌کند تا اینکه به آخرین حیوان برسد.

اوکانل در ادامه افزود:

ما از اینکه متوجه شدیم فیل‌های نر که معمولاً دارای روابط اجتماعی سست هستند، در چنین هماهنگی صوتی پیچیده‌ای برای تحریک یک عمل مانند ترک یک محل شرکت می‌‌کنند، بسیار شگفت‌زده شدیم. این تماس‌ها به ما نشان می‌دهد که در میان آن‌ها یک ارتباط صوتی بسیار وسیع‌تر از آنچه قبلاً شناخته شده بود، در جریان است.

این یافته‌ها منعکس‌کننده دو دهه تحقیق در ارتباط با فیل‌ها هستند، اوکانل در سال 2004 زمانیکه در یک دشت به بررسی چگونگی پخش صدای حیوانات از زمین زیر آنها مشغول بود، برای اولین بار به این کوارتت از غرش‌ها برخورد کرد. سپس، از سال 2005 تا 2017، در چاله آبی موشارا در پارک ملی اتوشا نامیبیا، محققان با استفاده از مجموعه‌ای از فناوری از جمله میکروفون‌های مدفون در خاک، برای دریافت صداهای فروصوت غیرقابل شنیدن برای گوش انسان، صدای فیل‌ها را ضبط کردند.

اوکانل اینگونه به یاد می‌آورد:

وقتی موفق به ضبط آن شدم، بسیار هیجان‌زده بودم. فهمیدن اینکه در گله فیل‌ها مردان از هماهنگی صوتی پیچیده‌ای مانند زنان استفاده می‌کنند هیجان‌انگیز بود.

این نتیجه در ادامه یک تحقیق قبلی که نشان داده بود فیل‌ها برای یکدیگر اسم انتخاب می‌کنند راه را برای درک جدید و مهمی در مورد نقشی که نرها در شبکه اجتماعی فشرده گله ایفا می‌کنند، باز می‌کند.

اوکانل گفت:

این افراد نقش یک مربی را بر عهده می گیرند. آنها به این جوانان سرکش که بسیار نیازمند هستند و همیشه می‌خواهند در تماس فیزیکی باشند، اهمیت می‌دهند. مردان مسن‌تر حاضرند آنها را زیر بال خود بگیرند، آنها را راهنمایی کنند، منابع خود را با آنها به اشتراک بگذارند، و در فراز و نشیب‌های عاطفی آنها سهیم باشند.

محققان امیدوارند این کشف نقش مهمی را که نرها در جامعه مادرسالار فیل‌ها ایفا می‌کنند روشن کند و نشان دهد که چگونه شکار غیرقانونی می‌تواند این ساختار محکم را مختل کرده و همچنین چگونه می‌توان با درک بهتر این روابط پیچیده به حیوانات در اسارت، خدمات بهتری ارائه کرد.

اوکانل همچنین افزود:

یافته‌های ما نه‌تنها بر پیچیدگی و غنای زندگی اجتماعی فیل‌های نر تأکید می‌کند، بلکه درک ما را از نحوه استفاده آنها از صداها در تشریفات و هماهنگی بیشتر کرده و واقعاً ما را به ایده زبان فیل‌ها نزدیک‌تر می‌کند.

او اضافه کرد:

ما نشان می‌دهیم که فیل‌ها از افعال به شکل این «باید برویم» استفاده می‌کنند. اگر آنها می‌توانند از ترکیب اسم و فعل با هم استفاده کنند، این یعنی نحو و زبان در میان آن‌ها گسترش یافته است.

این مطالعه در مجله PeerJ منتشر شده است.

منبع: Newatlas