فعالیت‌های بدنی منظم، حتی کارهای روزمره با شدت کم مانند پیاده‌روی یا بازی با کودکان، می‌توانند به‌طور قابل‌توجهی سرعت پردازش شناختی را افزایش دهند.
در یک مطالعه جدید که به تازگی انجام شده، داده‌ها با استفاده از یک اپلیکیشن موبایل طی ۹ روز جمع‌آوری شدند. این پژوهش نشان می‌دهد که حرکت منظم، شامل فعالیت‌های روزانه، می‌تواند نقش کلیدی در بهبود عملکرد مغزی ایفا کند و احتمالاً خطر ابتلا به زوال عقل را در طول زمان کاهش دهد.
مزایای شناختیِ فعالیت بدنی
فعالیت‌های بدنی روزانه، مانند پیاده‌روی کوتاه یا بازی با کودکان، ممکن است مزایای فوری برای شناخت داشته باشند و اثراتی مشابه جبران چهار سال پیری مغز را ایجاد کنند. این یافته‌ای کلیدی از یک مطالعه جدید است که در مجله Annals of Behavioral Medicine منتشر شده است.
برای بررسی ارتباط بین سبک زندگی و سلامت شناختی، پژوهشگران ۲۰۴ فرد میانسال با پیشینه‌های متنوع را به‌عنوان شرکت‌کننده انتخاب کردند. پیش از مشارکت در یک مطالعه جامع‌تر درباره رژیم غذایی و خطر زوال عقل، شرکت‌کنندگان از یک اپلیکیشن موبایل استفاده کردند تا طی ۹ روز، روزانه پنج بار اطلاعاتی درباره فعالیت‌های خود ثبت کنند.
در هر بار ثبت اطلاعات، شرکت‌کنندگان یک نظرسنجی کوتاه درباره وضعیت روحی، عادات غذایی و فعالیت بدنی انجام‌شده طی سه ساعت و نیم گذشته تکمیل کردند. همچنین، بازی‌های کوتاه ذهنی شامل تست‌های یک‌دقیقه‌ای برای ارزیابی سرعت ذهنی و حافظه کوتاه‌مدت انجام دادند.
تأثیر فعالیت بدنی بر سرعت پردازش شناختی
آن‌ها دریافتند که سرعت پردازش شناختی در زمان‌هایی که شرکت‌کنندگان گزارش فعالیت بدنی داده بودند، بهتر بود. اگرچه در حافظه کاری بهبود قابل‌توجهی مشاهده نشد، زمان صرف‌شده برای انجام تست حافظه روند مشابهی با سرعت پردازش نشان داد.
این بهبودها مستقل از شدت فعالیت (سبک یا متوسط تا شدید) مشاهده شدند. این موضوع نشان می‌دهد که خود حرکت، چه به‌صورت ورزش هدفمند و چه بخشی از فعالیت‌های روزمره، عامل اصلی این فواید است.
پیامدهای گسترده‌تر و مسیرهای پژوهشی آینده
با افزایش سن، هم از نظر جسمی و هم ذهنی کندتر می‌شویم. تحقیقات در زمینه ورزش و سبک زندگی سالم، فواید شناختی و سلامت مغز را در بلندمدت برای افراد فعال نشان داده‌اند. با این حال، بیشتر این پژوهش‌ها بر فعالیت‌های متوسط تا شدید که معمولاً به‌عنوان ورزش شناخته می‌شوند، متمرکز بوده‌اند.
با وجود این، راهنمای فعالیت بدنی برای آمریکایی‌ها و دیگر کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که بزرگسالان بیشتر حرکت کنند و کمتر بنشینند.
ما علاقه‌مندیم بفهمیم که چگونه افزایش حرکت می‌تواند سلامت شناختی را بهبود بخشد یا خطر زوال عقل را کاهش دهد، این فواید در چه مقیاسی ظاهر می‌شوند، و چه نوع حرکت‌هایی برای این هدف مناسب هستند.
چالش‌ها و محدودیت‌های پژوهش فعلی
این مطالعه به گزارش شرکت‌کنندگان درباره فعالیت بدنی‌شان در بازه زمانی بین هر بررسی متکی بود. اگرچه به شرکت‌کنندگان آموزش داده شد که چگونه شدت فعالیت‌ها را ارزیابی کنند، ممکن است هر شرکت‌کننده برداشت متفاوتی از فعالیت‌های خود داشته باشد.
برای مثال، یک شرکت‌کننده ممکن است تصور نکرده باشد که پیاده‌روی اخیر او به‌عنوان یک فعالیت با شدت متوسط در نظر گرفته می‌شود. استفاده از دستگاه‌های پایش فعالیت بدنی که قادر به تفکیک زمان و شدت هستند، می‌تواند در تحقیقات آینده به شفاف‌تر کردن این ارتباطات کمک کند.
پتانسیل بهبود شناختی در بلندمدت
هنوز مشخص نیست که آیا این فواید کوتاه‌مدت با گذر زمان جمع شده و منجر به بهبودهای بلندمدت در سلامت مغز و کاهش خطر زوال عقل می‌شوند یا خیر. تیم پژوهشی ما در حال تلاش برای درک بهتر این ارتباطات در مقیاس‌های زمانی گسترده‌تر است.
این تحقیقات شامل جمع‌آوری داده‌ها از طریق گوشی‌های هوشمند و دستگاه‌های پوشیدنی است تا بهتر بفهمیم چگونه رفتارهای سلامت‌محور و سلامت شناختی در طول فرآیند پیری با یکدیگر تعامل دارند. این رویکرد دیجیتال به تیم پژوهشی این امکان را می‌دهد تا پرسش‌هایی درباره چگونگی تأثیر رفتارها و تجربیات بر شناخت در زندگی روزمره را بررسی کتند و نمایانگر پیشرفتی مهم در زمینه تحقیقات مرتبط با خطر زوال عقل و پیشگیری از آن است.
جاناتان جی. هاکون، استادیار نورولوژی، روان‌شناسی و علوم بهداشت عمومی، دانشگاه پن استیت، گفت:
با استفاده از این ابزارها، هدف ما شناسایی بهتر افرادی است که در معرض نتایج منفی شناختی قرار دارند و یافتن اهداف جدید برای پیشگیری از زوال عقل است.
منبع: Scitechdaily
