مشاهده فضاپیمای محرمانه پنتاگون با یک تلسکوپ از حیاط‌خلوت خانه!

یک ستاره‌شناس آماتور به نام فلیکس شوفبنکر گزارش داده است که تصاویر فضاپیماهای محرمانه ایالات متحده را با تلسکوپی که برای ردیابی و عکاسی از ماهواره‌ها طراحی شده، ثبت کرده است. او پدیده‌هایی را مشاهده کرده که «تنها حدس‌هایی در مورد آن‌ها زده شده بود»، از جمله اندازه، شکل و موقعیت‌شان در آسمان!

شوفبنکر به Space.com گفت:

تصاویر من قطعاً چیزهایی را نشان داده که یا شناخته شده نبودند یا فقط در مورد آن‌ها گمانه‌زنی می‌شد!

نسل جدید ماهواره‌های شناسایی NRO

در ماه‌های اخیر، شوفبنکر تصاویر ماهواره‌های جاسوسی محرمانه را با تلسکوپ ۱۴ اینچی خود ثبت کرده، به تجزیه و تحلیل تصاویر پرداخته و یافته‌های خود و پیامدهای احتمالی آن‌ها را به اشتراک گذاشته است.

در میان کشفیات او، یک نسل جدید از ماهواره‌های شناسایی ایالات متحده وجود دارد که به دوربین‌های نوری و راداری مجهز هستند و توسط دفتر شناسایی ملی (NRO) راه‌اندازی شده‌اند. این نهاد مسئول طراحی، راه‌اندازی و اداره‌ی عملیات ماهواره‌های جاسوسی برای دولت ایالات متحده است.

این ماهواره‌ها که به نام FIA-Radars یا Topaz شناخته می‌شوند، شامل پنج ماهواره ساخته شده توسط بوئینگ هستند که می‌توانند در 24 ساعت روز تصاویر با کیفیت بالا از اهداف زمینی ارائه دهند.

شوفبنکر توضیح داد:

بر اساس تصاویری که گرفته‌ام فکر می‌کنم که این ماهواره‌ها دارای آنتن مش parabola با قطر تقریباً ۱۲ متر و دو پنل خورشیدی با حدود ۱۰ متر عرض هستند.

او همچنین به وجود یک شیء درخشان بین پنل‌های خورشیدی اشاره کرد که بر این باور است ممکن است یک آنتن ارسال و دریافت باشد، هرچند ممکن است اشتباه کند.

این ستاره‌شناس اتریشی افزود:

آنتن رادارهای FIA می‌تواند نسبت به مدار به سمت چپ یا راست اشاره کند. تاکنون ۲۸ بار این ماهواره‌ها را مشاهده کرده‌ام که ۲۲ بار آنتن‌هایش به سمت راست و فقط شش بار به سمت چپ نشانه گرفته شده بود.

شوفبنکر ادعا می‌کند که این ماهواره‌های جاسوسی ممکن است توسط یک آژانس مخفی وزارت دفاع برای ردیابی تروریست‌های بین‌المللی، قاچاقچیان مواد مخدر و جنایتکاران اداره شوند.

4 نسل مختلف ماهواره‌های KH-11 نیز مشاهد شدند

این ستاره‌شناس همچنین به رصد ماهواره‌های الکترواپتیک KH-11 پرداخت که اولین بار در سال ۱۹۷۶ معرفی شدند. او می‌گوید این ماهواره‌ها به نوعی شبیه تلسکوپ فضایی هابل هستند، اما برای مشاهده زمین بهینه‌سازی شده‌اند. در حال حاضر چهار ماهواره از این نوع در مدار وجود دارند که نماینده سه نسل مختلف از این فناوری مخفی هستند.

قدیمی‌ترین آن‌ها که در حال حاضر در مدار قرار دارد، در سال ۲۰۰۵ پرتاب شده و یک ماهواره نسل سوم KH-11 به نام USA 186 است. دو ماهواره بعدی، USA 224 و USA 245، ماهواره‌های نسل چهارم هستند که به ترتیب در سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۳ پرتاب شدند. جدیدترین مورد اضافه‌شده، یک فضاپیما نسل پنجم به نام USA 314 است که در سال ۲۰۲۱ پرتاب شده است.

از مجموعه تصاویر KH-11 خود، او نتیجه‌گیری کرده که این ماهواره‌ها حدود ۳۶ فوت (۱۱ متر) طول دارند. او پیشنهاد می‌کند که اندازه آینه بین نسل‌های مختلف متفاوت است و این را با بررسی قطر مجموعه لوله اپتیک که معمولاً تنها کمی بزرگ‌تر از آینه داخلی است، نتیجه گرفته است.

وقتی از او درباره نگرانی‌ها در مورد افشای جزئیات مربوط به فضاپیماهای بسیار محرمانه سؤال شد، شوفبنکر اینگونه پاسخ داد که بیشتر کشورها بعید است نگران افراد آماتوری مانند او باشند که ماهواره‌هایشان را تصویربرداری می‌کنند.

او اشاره می‌کند که کشورهای بزرگ معمولاً رصدخانه‌های خود را برای چنین تصویربرداری‌هایی دارند و بودجه‌های به مراتب بالاتری را اختصاص می‌دهند، که این امر تضمین می‌کند که آن‌ها تصاویری با کیفیت بسیار بهتر از آنچه او می‌تواند به دست آورد، در اختیار دارند.

منبع: Interestingengineering