استاندارد USB4 2.0 شاید فقط یک ارتقاء جزئی دیگر به نظر برسد، اما در واقع یک جهش بزرگ در سرعت انتقال داده است. نسخه قدیمی‌تر USB4 از سرعت داده‌ای تا ۴۰ گیگابیت بر ثانیه (Gbps) پشتیبانی می‌کرد که خود عدد قابل‌توجهی بود. اما با USB4 2.0، این سرعت به حداکثر ۸۰ گیگابیت بر ثانیه می‌رسد و در برخی حالت‌های نامتقارن، تا ۱۲۰ گیگابیت بر ثانیه در یک جهت و ۴۰ گیگابیت بر ثانیه در جهت دیگر افزایش می‌یابد. این افزایش سرعت از فناوری سیگنال‌دهی بهبودیافته، معروف به مدولاسیون سیگنال PAM-3، ناشی می‌شود که اجازه می‌دهد داده‌های بیشتری بدون نیاز به تغییر خودِ درگاه، از همان سیم‌ها عبور کنند.
نکته مهم این است که USB4 2.0 شکل پورت را تغییر نمی‌دهد. همچنان از پورت USB-C استفاده می‌کند. همچنین کاملاً سازگار با نسخه‌های قبلی است، بنابراین با کابل‌ها و دستگاه‌های موجود شما کار می‌کند. فقط زمانی‌که هر دستگاهی در زنجیره از مشخصات جدیدتر پشتیبانی کند، عملکرد بیشتری خواهید گرفت. بنابراین، اگر برچسبی مانند “USB4 2.0” یا “USB 80 Gbps” را روی یک لپ‌تاپ یا درایو اکسترنال دیدید، سؤال واقعی این است که آیا شما – یا حجم کاری شما – واقعاً به این سطح از سرعت نیاز دارید؟!
چه چیزی واقعاً جدید است و چرا اهمیت دارد؟
جهش به USB4 2.0 فقط مربوط به انتقال سریع‌تر فایل‌ها نیست. پهنای باند اضافی، توانایی واقعی یک کابل برای انجام هم‌زمان کارها را تغییر می‌دهد. به عنوان مثال، بسیاری از افراد از یک کابل USB-C برای اتصال لپ‌تاپ خود به مانیتور، کیبورد، درایو ذخیره‌سازی، شارژر و وب‌کم از طریق یک داک (Dock) استفاده می‌کنند. با نسخه‌های قدیمی‌تر USB، داشتن این تعداد اتصال از طریق یک کابل واحد اغلب منجر به تأخیر، فشرده‌سازی نمایشگر یا عملکرد ناپایدار می‌شد. با USB4 2.0، چندین جریان داده می‌توانند به طور هم‌زمان پایدار باقی بمانند، که یک پیشرفت بزرگ برای میزهای کاری مرتب و خلوت است.
یک ارتقاء کلیدی دیگر، پشتیبانی بهتر از تونل‌سازی PCIe است، فناوری‌ای که به لپ‌تاپ‌ها اجازه می‌دهد به کارت‌های گرافیک اکسترنال (eGPUs) متصل شوند. با USB4 2.0، پهنای باند بیشتری برای داده‌های گرافیکی وجود دارد، به این معنی که eGPUها می‌توانند عملکرد بسیار بهتری، نزدیک‌تر به حالتی که مستقیماً به مادربرد متصل هستند، داشته باشند. این استاندارد همچنین مانیتورهای با رزولوشن بالاتر، از جمله نمایشگرهای 6K و 8K آینده با نرخ نوسازی بالا را، بدون عوارض بصری ناشی از فشرده‌سازی، پشتیبانی می‌کند. به‌طور خلاصه، USB4 2.0 تضمین می‌کند که یک پورت می‌تواند کارهای سنگین بیشتری را انجام دهد. مانیتورهای بیشتر، داده بیشتر و توان بیشتر، همگی بدون نیاز به تعداد زیادی آداپتور یا کابل اضافی!
چه زمانی USB4 2.0 تفاوت ایجاد می‌کند و چه زمانی خیر؟
اینکه آیا USB4 2.0 باید برای شما مهم باشد، بستگی به این دارد که واقعاً چگونه از دستگاه‌های خود استفاده می‌کنید. اگر روال معمول شما شامل شارژ کردن گوشی، پشتیبان‌گیری از عکس‌ها و کار با فایل‌های بزرگ، آن‌هم به ندرت باشد، احتمالاً تفاوت زیادی را متوجه نخواهید شد. همچنین اگر فقط یک ویدیوی ۳۰۰ مگابایتی را جابجا می‌کنید یا فقط در حال استریم یا اسکرول آنلاین هستید، تغییر زیادی را احساس نمی‌کنید. بنابراین، هزینه‌ای که برای یک رایانه با USB4 2.0 می‌پردازید، احتمالاً ارزش تأثیر واقعی آن بر روی گردش کار شما را نخواهد داشت!
جایی‌که USB4 2.0 ارزشمند می‌شود، در گردش‌های کاری با عملکرد بالا یا برای افرادی است که مرتباً با فایل‌های چندرسانه‌ای بزرگ کار می‌کنند. اگر به طور منظم ویدیوی 4K یا 8K ویرایش می‌کنید، از SSDهای اکسترنال فوق‌سریع استفاده می‌کنید، سیستم‌های چند مانیتوره دارید، بازی‌های سنگین انجام می‌دهید، یا به ایستگاه‌های داکینگ متکی هستید که برق، داده و ویدیو را از طریق یک کابل واحد مدیریت می‌کنند، USB4 2.0 یک ارتقاء ارزشمند است. پهنای باند اضافی، عملکرد روان‌تر و تنگناهای کمتری را به ارمغان می‌آورد.
همچنین شایان ذکر است که شما تنها در صورتی از این فناوری بهره‌مند می‌شوید که کل زنجیره از آن پشتیبانی کند. همه کابل‌های USB-C یکسان نیستند و حتی با یک لپ‌تاپ جدید USB4 2.0، استفاده از یک کابل قدیمی USB3 یا USB4 باعث می‌شود که مانند یک سیستم قدیمی‌تر عمل کند. در نهایت، USB4 2.0 هنوز یک “باید داشته باشید” همگانی نیست. این یک ارتقاء عالی برای کاربران حرفه‌ای، تولیدکنندگان محتوا، افرادی که چند کار را هم‌زمان انجام می‌دهند و هر کسی است که به دنبال یک راه‌اندازی با عملکرد بالا است. برای بقیه، این چیزی است که احتمالاً فقط زمانی به آن اهمیت می‌دهید که دستگاه‌هایی که در آینده خریداری می‌کنید، به‌طور پیش‌فرض آن را شامل شوند.
منبع: Slashgear
