آیا تمام کابل‌های USB-C یکسان هستند؟! [راهنمای خرید کابل USB-C]

آیا تا به حال با این پرسش مواجه شده‌اید که چرا برخی کابل‌های USB-C سریع‌تر از بقیه شارژ می‌کنند یا چرا نمی‌توانند تصویر را منتقل کنند؟ با وجود ظاهر یکسان، همه کابل‌های USB-C یکسان نیستند. این کابل‌ها در قابلیت‌ها و سرعت‌ها تفاوت‌های زیادی دارند. در ادامه، هر آنچه را که باید قبل از خرید کابل USB-C بدانید، توضیح داده‌ایم تا انتخاب درستی داشته باشید. با اِروتِک همراه باشید.

معرفی استاندارد USB Type-C در سال ۲۰۱۴ یک تغییر خوشایند برای دنیای فناوری بود. کاربران از آشفتگی گیج‌کننده استانداردهای مختلف USB که در دستگاه‌ها گسترش یافته بود، خسته شده بودند. کامپیوترها احتمالاً از پورت مستطیل شکل Type-A، پرینترها از پورت مربع فشرده Type-B و دستگاه‌های موبایل از Mini یا Micro USB استفاده می‌کردند. USB-C با کوچک بودن برای قرارگیری در هر دستگاه و قدرتمند بودن برای جایگزینی تمام آن استانداردها، نوید جهانی را می‌داد که در آن می‌توانستید هر کابلی را به هر پورتی وصل کنید و همه‌چیز به‌سادگی کار کند. حتی دوطرفه بود، به این معنی که دیگر نیازی نبود برای فهمیدن اینکه کدام سمت کانکتور USB باید بالا باشد، به پورت‌ها خیره شوید.

متأسفانه، آن ایده جذاب هرگز محقق نشد و امروز، اوضاع تقریباً گیج‌کننده‌تر از گذشته است. اگرچه USB-C قادر به مدیریت سریع‌ترین انواع پورت‌های USB، انتقال داده، صدا، تصویر و برق است، اما برای تولیدکنندگان کابل اجباری نیست که تمام این عملکردها را در کابل‌های خود قرار دهند! در همین حال، با انتشار نسخه‌های جدید USB، این مشکل پیچیده‌تر می‌شود. در حالی‌که برخی کابل‌ها قابلیت‌های خود را مشخص می‌کنند، برخی دیگر هیچ‌گونه علامتی ندارند. این امر تشخیص تفاوت بین کابلی که با سریع‌ترین نوع پورت USB کار می‌کند و کابلی که کار نمی‌کند را تقریباً غیرممکن می‌سازد.

بهترین گزینه شما این است که قبل از خرید کابل USB-C، مطمئن شوید که دقیقاً به چه چیزی نیاز دارید و سپس بر اساس آن خرید کنید. این به معنای درک این است که نه‌تنها USB-C چه کارهایی می‌تواند انجام دهد، بلکه دستگاه‌های شما نیز چه قابلیت‌هایی دارند.

کابل‌های USB-C ظاهری یکسان اما قابلیت‌های متفاوتی دارند، پس با دقت خرید کنید!

به‌طور کلی، کابل‌های USB-C تمایل به انتقال داده برای جابجایی فایل‌ها و برق برای شارژ دستگاه‌ها دارند. برخی از کابل‌های USB-C همچنین قادر به انتقال سیگنال‌های صوتی و تصویری هستند، به این معنی که می‌توانند مانند کابل‌های HDMI یا DisplayPort استفاده شوند. قابلیت‌ها متفاوت است و برخی کابل‌ها از شارژ یا انتقال داده سریع‌تر از بقیه پشتیبانی می‌کنند.

USB-C با آخرین نسخه USB4 Version 2.0 می‌تواند داده‌ها را با سرعت ۸۰ گیگابیت بر ثانیه (Gbps) انتقال دهد. برخی پورت‌ها یا کابل‌ها از سرعت‌های بسیار پایین‌تری استفاده می‌کنند، حتی تا ۴۸۰ مگابیت بر ثانیه (Mbps) برای آن‌هایی که از استاندارد قدیمی‌تر USB 2.0 استفاده می‌کنند. در مورد شارژ، برخی کابل‌ها اکنون می‌توانند تا ۲۴۰ وات برق را انتقال دهند که برای شارژ بسیاری از لپ‌تاپ‌ها کافی است. در رده‌های پایین‌تر، آن‌ها را با حداکثر توان ۶۰ وات خواهید یافت که برای اکثر گوشی‌های هوشمند کافی است. کابل‌های اقتصادی‌تر نیز ممکن است تنها ۱۵-۱۸ وات با ۵ ولت/۳ آمپر را انتقال دهند.

برای ویدئو، به کابلی با Alt Mode برای HDMI یا DisplayPort نیاز دارید که به شما امکان می‌دهد یک دستگاه USB-C را به تلویزیون، مانیتور یا پروژکتور متصل کنید. ممکن است هنوز به یک مبدل (dongle) نیاز داشته باشید، زیرا بعید است تلویزیون یا مانیتور معمولی پورت USB-C برای ورودی ویدئو داشته باشد.

هنگام خرید کابل USB-C، بر اساس محدودیت‌های دستگاه‌هایی که قصد دارید با آن استفاده کنید، انتخاب کنید. اگر به کابلی عمدتاً برای شارژ نیاز دارید، توان نامی آن را در اولویت قرار دهید، اما اگر برای جابجایی فایل‌ها بین دستگاه‌ها به آن نیاز دارید، رتبه‌بندی انتقال داده را در اولویت قرار دهید. اگر به دنبال فناوری آینده‌نگر هستید، ارزش دارد که کابلی با آخرین مشخصات USB4 انتخاب کنید، اما این کابل‌ها معمولاً بسیار گران‌تر هستند.

چگونه کابل‌های USB-C را از هم تشخیص دهیم؟

اگر از قبل تعداد زیادی کابل USB-C در اطراف خود دارید، احتمالاً فراموش کرده‌اید که هر کدام چه کاری انجام می‌دهند. و اگر در حال خرید کابل‌های جدید هستید، تشخیص آن‌ها از ابتدا می‌تواند دشوار باشد. تنها یک راه مطمئن برای دانستن مشخصات دقیق یک کابل USB-C وجود دارد و آن بررسی بسته‌بندی محصول یا لیست آنلاین آن است. سرعت انتقال داده و توان شارژ یک کابل تقریباً همیشه ذکر شده است، به همراه اینکه آیا از Alt Mode برای خروجی ویدئو پشتیبانی می‌کند یا خیر.

اگر به یک کابل بدون بسته‌بندی نگاه می‌کنید، به دنبال نشان رسمی USB-IF باشید. کابل‌های جدیدتر که دارای گواهینامه USB-IF هستند، مشخصات داده و شارژ خود را روی سر پلاستیکی که کانکتور از آن بیرون می‌آید، چاپ شده دارند. این نشان‌واره «Certified USB» را به همراه اعداد مربوطه نشان می‌دهد. کابل‌هایی که قبل از معرفی این نشان‌واره ساخته شده‌اند، ممکن است به‌جای آن از لوگوی SS USB برای نشان دادن SuperSpeed استفاده کنند. همچنین باید از کابل‌های تاندربولت (Thunderbolt) آگاه باشید، که کابل‌های USB-C هستند که از فناوری اختصاصی اینتل استفاده می‌کنند.

متأسفانه بسیاری از کابل‌ها بدون علامت هستند، اما در اینجا یک ترفند هوشمندانه وجود دارد. هر نسل از کابل USB حداکثر طول مجاز دارد. کابل‌های USB 2.0 می‌توانند تا ۵ متر طول داشته باشند، USB 3.0 و ۳.۱ حداکثر ۳ متر هستند و از USB 3.2 تا USB4، این محدودیت به ۸۰ سانتی‌متر می‌رسد. این به شما کمک نمی‌کند مشخصات دقیق یک کابل USB-C را تعیین کنید، اما برخی موارد را از دایره انتخاب شما حذف می‌کند. اگر به یک کابل ۱.۸ متری نگاه می‌کنید، به‌طور خودکار می‌دانید که از USB 3.1 یا نسخه قدیمی‌تر استفاده می‌کند!

منبع: Slashgear