تلسکوپ فضایی هابل ناسا و آژانس فضایی اروپا (ESA)، تصویر نفس‌گیر جدیدی از یک کهکشان کوتوله نزدیک، ابر ماژلانی بزرگ، ثبت کرده است. این صحنه درخشان، یک چرخش خیره‌کننده از ابرهای گاز و غبار را نشان می‌دهد که مانند پشمک‌های کیهانی می‌درخشند. ابر ماژلانی بزرگ، بزرگترین کهکشان اقماری راه شیری است و در فاصله حدود ۱۶۰,۰۰۰ سال نوری در صورت‌های فلکی جنوبی دورادو و منسا قرار دارد.
آشکار کردن نامرئی‌ها با فیلترهای پیشرفته هابل
آنچه این نما را بسیار ویژه می‌سازد، توانایی هابل در دیدن فراتر از آن چیزی است که چشمان انسان می‌توانند تشخیص دهند. هابل با استفاده از دوربین میدان باز ۳ (WFC3) خود، نور را از طریق پنج فیلتر مختلف جمع‌آوری کرد. برخی از این فیلترها نور فرابنفش و فروسرخ را دریافت می‌کنند—انواعی از نور که برای ما نامرئی هستند. با ترکیب این نماهای فیلتر شده، ستاره‌شناسان می‌توانند تصویر بسیار کامل‌تری از آنچه در داخل این ابرهای رنگارنگ اتفاق می‌افتد، بسازند.
چگونه هابل داده‌ها را به هنر کیهانی زنده تبدیل می‌کند؟
ابرهای گازی نازک در این تصویر شبیه به پشمک‌های رنگارنگ روشن هستند. هنگام مشاهده چنین صحنه کیهانی با رنگ‌های زنده، طبیعی است که بپرسیم آیا این رنگ‌ها «واقعی» هستند؟ به هر حال، هابل با آینه ۲.۴ متری و ابزارهای علمی پیشرفته‌اش، شباهتی به یک دوربین معمولی ندارد!
وقتی متخصصان پردازش تصویر، داده‌های خام فیلتر شده را در یک تصویر چند رنگی مانند این ترکیب می‌کنند، به هر فیلتر یک رنگ اختصاص می‌دهند. مشاهدات نور مرئی معمولاً با رنگی که فیلتر اجازه عبور آن را می‌دهد، مطابقت داده می‌شود. طول موج‌های کوتاه‌تر نور، مانند فرابنفش، معمولاً آبی یا بنفش رنگ می‌شوند، در حالی‌که طول موج‌های بلندتر، مانند فروسرخ، معمولاً قرمز رنگ می‌شوند.
رنگ‌های واقعی یا انتخاب‌های هنری؟ علم تصویربرداری فضایی!
این طرح رنگی ضمن افزودن اطلاعات جدید از بخش‌هایی از طیف الکترومغناطیسی که انسان نمی‌تواند ببیند، به واقعیت نزدیک است. با این حال، ترکیبات رنگی بی‌شماری وجود دارد که می‌توان برای دستیابی به تصویری به‌ویژه زیبا یا از نظر علمی روشنگر به کار برد.
منبع: Scitechdaily
