چرا جک هدفون چند حلقه‌ سیاه متعدد دارد و معنی آن‌ها چیست؟

تصمیم اپل برای حذف جک هدفون از آیفون ۷، پایانی ناگهانی و شوکه‌کننده برای این اتصال‌دهنده صوتی فراگیر بود (البته هنوز هم می‌توانید برخی گوشی‌های هوشمند را با جک هدفون خریداری کنید). پس از آن، شما یا باید یک آداپتور حجیم USB به ۳.۵ میلی‌متری حمل می‌کردید یا سیم‌ها را به نفع ایرپادهای بی‌سیم کنار می‌گذاشتید. در حالی‌که مجموعه ویژگی‌های گسترده ایرپادها آن‌ها را به یک ارتقاء عالی تبدیل کرده، تصمیم اپل تغییر پارادایمی در تجهیزات صوتی مصرف‌کننده ایجاد کرد، گذار به دستگاه‌های بی‌سیم را تسریع بخشید و به تدریج به میراث صد ساله جک هدفون پایان داد. نسخه‌های مختلف جک‌های هدفون از دهه ۱۸۸۰، مدت‌ها قبل از تصور شدن آیفون، وجود داشته‌اند. در آن زمان، نسخه بلندتر جک صوتی ۳.۵ میلی‌متری، یعنی جک ۶.۳۵ میلی‌متری، توسط اپراتورهای تلفن برای انتقال تماس‌ها استفاده می‌شد.

اما آیا تاکنون به حلقه‌های سیاه روی جک هدفون توجه کرده‌اید؟! چرا جک هدفون چند حلقه‌ سیاه متعدد دارد و معنی آن‌ها چیست؟ برای پاسخ به این سوالات با اِروتِک همراه باشید.

جک صوتی ۶.۳۵ میلی‌متری در گذشته دارای یک حلقه و یک عایق نزدیک نوک بود که به آن نام TRS (tip (نوک), ring (حلقه), sleeve (بدنه)) را می‌داد. اکثر جک‌های صوتی مدرن ۳.۵ میلی‌متری که از میکروفون پشتیبانی می‌کنند، دارای دو حلقه و یک عایق هستند که به آن TRRS (tip, ring, ring, sleeve) نیز گفته می‌شود. به غیر از این دو، جک‌های صوتی TS (tip and sleeve) بدون حلقه و فقط یک عایق نیز وجود دارند. پیکربندی جک هدفون نقش مهمی در تعیین نحوه انتقال صدا توسط کابل ایفا می‌کند.

حلقه‌ها در جک هدفون به عنوان جداکننده عمل می‌کنند!

حلقه‌های روی جک هدفون، اتصال‌دهنده فلزی را به بخش‌های مختلف تقسیم می‌کنند. به همین دلیل، حلقه‌ها با مواد نارسانا مانند پلاستیک ساخته شده‌اند. به عنوان یک قاعده کلی، جداکننده‌های بیشتر، ویژگی‌های بیشتری به اتصال‌دهنده اضافه می‌کنند. با این حال، جک‌های هدفون TS یا TRS هنوز در تجهیزات صوتی خاصی استفاده می‌شوند.

ساده‌ترین نوع، جک صوتی TS است، جایی‌که نوک و بدنه توسط یک عایق پلاستیکی از هم جدا می‌شوند. این جک‌های صوتی فقط می‌توانند یک سیگنال صوتی مونو را منتقل کنند و معمولاً در تجهیزاتی مانند گیتارهای الکتریکی استفاده می‌شوند.

افزودن یک حلقه به یک اتصال‌دهنده TRS آن را به سه بخش تقسیم می‌کند: نوک، حلقه و بدنه. بخش اضافی در جک صوتی TRS امکان انتقال یک سیگنال صوتی استریو را فراهم می‌کند. در نتیجه، هم گوشی‌های چپ و هم گوشی‌های راست می‌توانند سیگنال‌های جداگانه داشته باشند که منجر به تجربه صوتی غنی‌تری می‌شود.

سومین و پرویژگی‌ترین دسته از جک هدفون، اتصال‌دهنده TRRS است که با یک نوک و دو حلقه، جک را به چهار بخش تقسیم می‌کند. علاوه بر ارائه سیگنال‌های صوتی استریو، بخش چهارم می‌تواند ورودی‌های میکروفون را مدیریت کند. اتصال‌دهنده‌های TRRS معمولاً در هدست‌های دارای میکروفون داخلی استفاده می‌شوند، در حالی‌که اتصال‌دهنده‌های TRS معمولاً برای هدفون‌های سیمی بدون میکروفون استفاده می‌شوند.

جک هدفون هنوز هم مورد طرفداران خود را دارد!

جدای از دردسر باز کردن گره سیم‌های هدفون، زمانی هدفون‌های سیمی در بسیاری از زمینه‌ها از هدفون‌های بلوتوث اولیه بهتر عمل می‌کردند. هدفون‌های سیمی یک تجربه بی‌نقص “وصل کن و پخش کن” را بدون هیچ گونه فرآیند جفت‌سازی دست و پا گیر ارائه می‌دادند. برعکس، جفت‌سازی هدفون‌های بلوتوث اولیه (که با نسخه‌های اولیه بلوتوث کار می‌کردند) یک دردسر بود. هدفون‌های سیمی نیازی به شارژ نداشتند، در حالی‌که هدفون‌های بلوتوث حتی پس از استفاده کم نیز ممکن بود شارژشان تمام شود و گاهی اوقات از تاخیر صوتی رنج می‌بردند. با این حال، بزرگترین ناامیدی برای علاقه‌مندان به صدا، کیفیت پایین صدا به دلیل فشرده‌سازی و تداخل سیگنال بود. صادقانه بگویبم، برخی از هدفون‌ها هنوز ممکن است بسیاری از این مشکلات را داشته باشند، بنابراین هنگام خرید هدفون بلوتوث بعدی خود مراقب باشید.

هدفون‌های مدرن به لطف پیشرفت در سرعت انتقال بلوتوث و اتصال، در تمام این زمینه‌ها به‌طور قابل‌توجهی بهبود یافته‌اند. علاوه بر این، فناوری‌هایی مانند LDAC کیفیت صدا را در دستگاه‌های بی‌سیم با فشرده‌سازی کارآمدتر به طور قابل توجهی بهبود بخشیده‌اند. با این حال، علاقه‌مندان واقعی به صدا هنوز تجربه صوتی بدون افت کیفیت و فشرده‌سازی نشده را در هدفون‌های سیمی ترجیح می‌دهند. همچنین، تجهیزات صوتی حرفه‌ای مانند گیتارها و کیبوردها از انواع مختلف جک‌های صوتی برای اتصال استفاده می‌کنند تا از بی‌سیم شدن.

منبع: Slashgear