در عصر تکنولوژی امروز، به سختی میتوان کسی را پیدا کرد که حتی تجربه ابتدایی استفاده از کامپیوتر را نداشته باشد. به همین ترتیب، اگر تا به حال از کامپیوتر استفاده کردهاید، پس تجربه استفاده از صفحه کلید برای کار با آن را هم داشتهاید.
اگر در حال حاضر صفحه کلید کامپیوتر دارید، لحظهای به آن نگاه دقیق بیندازید. بسته به طراحی که انتخاب کردهاید، ممکن است یک صفحه کلید عددی در سمت راست داشته باشد. اگر یک صفحه کلید ارگونومیک انتخاب کردهاید، حتی ممکن است یک تکیهگاه مچ دست برای راحتی شما داشته باشد. در حالیکه برخی از صفحه کلیدها ممکن است ویژگیهای منحصر به فرد خود را داشته باشند، اکثر آنها قطعا ویژگیهای مشترکی دارند.
اول از همه، صفحه کلید شما به احتمال زیاد دارای طرحبندی “QWERTY” خواهد بود که استاندارد مورد استفاده تا به امروز است. همچنین متوجه خواهید شد که کلیدهای “F” و “J” ممکن است برآمدگیهای کوچک و تکی داشته باشند. این نشانههای تقریباً ناچیز در واقع هدف بسیار مهمی را دنبال میکنند: آنها به شما امکان میدهند تا به طور بالقوه کمی سریعتر تایپ کنید!
چگونه برآمدگیهای صفحه کلید شما را به تایپیست کارآمدتری تبدیل میکنند؟
افرادی که بهطور منظم با صفحه کلید کامپیوتر کار نمیکنند، ممکن است با روش “جستجو و ضربه” تایپ راحتتر باشند، که شامل نگاه کردن مکرر به کلیدها و استفاده از یک انگشت در هر دست است. در همین حال، دیگرانی که از نظر دیجیتالی ماهرتر هستند، ممکن است بتوانند بدون برداشتن تمرکز از صفحه کامپیوتر، به سرعت تایپ کنند. این روش “تایپ لمسی” نامیده میشود، تکنیکی است که بهطور گستردهای به عنوان نشانه کلاسهای تایپ مدرن در نظر گرفته میشود.
سیستم تایپ لمسی (یا تایپ کور)، که اولین بار توسط تندنویس دادگاه آمریکایی، فرانک ادوارد مکگورین در سال 1888 معرفی شد، شامل استفاده از هر 10 انگشت برای تایپ کلمات با قرار دادن آنها در “ردیف اصلی” یا ردیف وسط است. انگشتان دست چپ خود را روی کلیدهای “A”، “S”، “D” و “F” و انگشتان دست راست خود را روی کلیدهای “J”، “K”، “L” و “;” (نقطه ویرگول) قرار میدهید. از آنجاییکه این حروف در ردیف وسط قرار دارند، میتوان استدلال کرد که قرارگیری انگشتان دسترسی آسان به بقیه کلیدهای صفحه کلید، از جمله کلیدهای عملکرد را فراهم میکند. با به خاطر سپردن طرحبندی QWERTY و نگه داشتن انگشتان تایپ خود در ردیف اصلی، میتوانید حرکات کوچکی برای رسیدن به حروف مورد نیاز انجام دهید و حافظه عضلانی مورد نیاز برای تایپ بدون نگاه کردن به صفحه کلید را توسعه دهید.
اینجاست که برآمدگیهای کلیدهای “F” و “J” وارد عمل میشوند. آنها صرفاً نشانههای لمسی هستند که نشان میدهند انگشتان اشاره خود را کجا قرار دهید تا تایپ لمسی انجام دهید. میتوانید این برآمدگیها را بدون نگاه کردن به صفحه کلید احساس کنید. این به نوبه خود به شما امکان میدهد مطمئن شوید که انگشتان شما به طور مطلوب در موقعیت مرکزی قرار گرفتهاند و میتوانید با کمترین یا بدون وقفه، سریعتر تایپ کنید!
منبع: Slashgear