وایفای به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی امروزی تبدیل شده است. به ما امکان می‌دهد از خانه کار کنیم، بازی‌های آنلاین انجام دهیم و کارهای دیگری را انجام دهیم، بدون اینکه به مکان‌های ثابت یا کابل محدود شویم. اما بیایید با هم صادق باشیم، حتی اگر یک روتر قوی داشته باشید، گاهی اوقات با مشکلات اتصال وایفای روبه‌رو خواهید شد؛ مثلاً سیگنال ضعیف وایفای و قطع شدن اتصال.
اگر می‌خواهید این مشکلات اتصال را از بین ببرید، یک توسعه‌دهنده سیگنال وایفای (Wi-Fi Extender) یا یک تقویت‌کننده سیگنال وایفای (Wi-Fi Booster) می‌تواند راه‌حل مشکل شما باشد. در نگاه اول، این دو ممکن است بسیار شبیه به نظر برسند و حتی نتایج یکسانی ارائه دهند. هرچند هر دو به شما اجازه می‌دهند محدوده وایفای خود را به اتاق‌هایی با سیگنال ضعیف‌تر گسترش دهید، اما تنها تفاوتشان این است که این کار را به روش‌های کمی متفاوت انجام می‌دهند. در ادامه این مطلب، به بررسی شباهت‌ها و تفاوت‌های کلیدی این دستگاه‌ها خواهیم پرداخت تا به شما کمک کنیم بهترین گزینه را برای بهبود شبکه وایفای خود انتخاب کنید. با اِروتِک همراه باشید.
توسعه‌دهنده وایفای را بشناسید!
اگر با اتصال اینترنت نقطه‌نقطه‌ای دست و پنجه نرم می‌کنید، اولین چیزی که باید بررسی کنید روتر است. با اینکه دلایل مختلفی برای قطع شدن وایفای شما وجود دارد، اما معمولاً رایج‌ترین مقصر، موقعیت روتر شماست. البته، جابه‌جایی روتر به یک مکان مرکزی، کارایی آن را به حداکثر می‌رساند. اما اگر این کار هم مؤثر نبود (حتی پس از قرار دادن روتر در یک مکان مرتفع و باز)، سرمایه‌گذاری روی یک توسعه‌دهنده وایفای یک راه‌حل بالقوه است.
یک توسعه‌دهنده وایفای دستگاهی است که مانند یک پل بین روتر و دستگاه‌هایی که خارج از محدوده سیگنال روتر هستند، عمل می‌کند. مزیت آن این است که نصب آن فوق‌العاده آسان است؛ کافی است توسعه‌دهنده را به یک پریز برق بزنید تا یک نقطه دسترسی دوم برای اتصال سیگنال گسترش‌یافته به دستگاه‌هایی که در دسترس روتر شما نیستند، ایجاد کند. همچنین، در مقایسه با سایر گزینه‌ها برای گسترش محدوده وایفای (مانند شبکه‌های مش)، توسعه‌دهنده‌های وایفای بسیار مقرون‌به‌صرفه‌تر هستند. با این حال، با وجود این مزایا، توسعه‌دهنده‌های وایفای محدودیت‌های خاص خود را دارند.
به عنوان مثال، آن‌ها سرعت وایفای شما را کاهش می‌دهند و فقط در فضاهای کوچک به خوبی کار می‌کنند. همچنین باید به صورت دستی بین شبکه‌ها جابه‌جا شوید، مگر اینکه از مدل‌های جدیدی که از roaming (جابه‌جایی خودکار بین شبکه‌ها) پشتیبانی می‌کنند، استفاده کنید. دلیل آن این است که بیشتر توسعه‌دهنده‌های وایفای با ایجاد یک شبکه جداگانه (که گاهی اوقات نامش کمی با شبکه اصلی شما متفاوت است) کار می‌کنند. مثلاً اگر نام روتر اصلی شما “MYWiFi” باشد، توسعه‌دهنده یک شبکه جدید و جداگانه با نام تغییریافته مانند “MYWiFi_EXT” ایجاد می‌کند. این به این معنی است که وقتی از یک اتاق به اتاق دیگر می‌روید، باید به صورت دستی بین شبکه‌ها جابه‌جا شوید که می‌تواند بسیار خسته‌کننده باشد، به‌ویژه اگر در حال مکالمه تصویری هستید.
چرا تقویت‌کننده‌های وایفای جایگزین‌هایی ایده‌آل هستند؟
اگر نمی‌خواهید دردسر جابه‌جایی بین شبکه‌ها را داشته باشید، شاید بهتر باشد روی یک تقویت‌کننده وایفای سرمایه‌گذاری کنید. برخلاف توسعه‌دهنده وایفای که سیگنال دریافتی را مجدداً منتشر می‌کند، یک تقویت‌کننده وایفای با تقویت و قوی‌تر کردن سیگنال موجود شما کار می‌کند. این کار بدون ایجاد یک شبکه ثانویه انجام می‌شود. به همین دلیل، شما یک سیگنال قوی‌تر خواهید داشت که موانع را به طور مؤثرتری نفوذ می‌کند و به آرامی به اتاق‌هایی با سیگنال ضعیف گسترش می‌یابد. این به معنای اتصال روان‌تر و وقفه‌های کمتر شبکه در سراسر خانه شماست.
با این حال، مانند هر گجت تکنولوژی دیگری، تقویت‌کننده‌های وایفای نیز معایب خود را دارند. به عنوان مثال، اگر خود روتر سرعت شما را محدود می‌کند (مثلاً به دلیل قدیمی بودن یا قرار گرفتن پشت مبل)، یک تقویت‌کننده وایفای این مشکل را حل نخواهد کرد. بلکه هر سرعتی که دریافت می‌کند را تقویت خواهد کرد. به همین دلیل، اگر می‌خواهید عملکرد وایفای خود را با این دستگاه به حداکثر برسانید، باید وضعیت روتر و موقعیت آن را بررسی کنید. اگر ممکن است، تقویت‌کننده را در نیمه راه بین ناحیه “مرده” و روتر اصلی قرار دهید. همچنین باید از وسوسه قرار دادن تقویت‌کننده در زیرزمین یا مکانی دورافتاده خودداری کنید.
منبع: Slashgear
