ناسا با پرتاب پنج ماهواره CubeSat به همراه ماموریت آرتمیس 2، اولین ماموریت سرنشین‌دار این برنامه، همکاری‌های بین‌المللی را تقویت می‌کند. هدف پرتاب این ماهواره‌های کوچک، افزایش درک ما از فضا و آزمایش فناوری‌های مرتبط با ماموریت‌های ماه است.

چرا به ماده تاریک (Dark matter)، «تاریک» گفته می‌شود؟ آیا به این دلیل است که نیرویی شوم بوده یا رازهای پنهانی در آن نهفته است که دانشمندان نمی‌خواهند ما بدانیم؟ چنین فرضیات جذابی احتمالاً برای نظریه‌پردازان توطئه جالب خواهند بود، اما به واقعیت نزدیک نیستند.

ابر ماژلانی بزرگ (LMC)، یکی از نزدیک‌ترین کهکشان‌ها به کهکشان راه شیری، با استفاده از داده‌های مأموریت Gaia آژانس فضایی اروپا به‌طور دقیق نقشه‌برداری شد. این نقشه بر روی درخشان‌ترین ستاره‌ها و مناطق مهمی مانند ۳۰ دورادوس تمرکز دارد و از تکنیک‌های تصویربرداری پیشرفته استفاده می‌کند.

یک ستاره‌شناس آماتور به نام فلیکس شوفبنکر گزارش داده است که تصاویر فضاپیماهای محرمانه ایالات متحده را با تلسکوپی که برای ردیابی و عکاسی از ماهواره‌ها طراحی شده، ثبت کرده است.

ستاره‌شناسان بزرگترین جت‌های سیاه‌چاله‌ای شناخته شده به نام “پورفیریون (یک غول اساطیری یونانی)” را کشف کرده‌اند که به طرز شگفت‌انگیزی ۲۳ میلیون سال نوری طول دارند. برای درک بهتر، این طول معادل قرار دادن ۱۴۰ کهکشان راه شیری به‌صورت متوالی است!

خورشید در تاریخ ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴ (۲۴ شهریور ۱۴۰۳)، یک شراره قدرتمند X4.5 را آزاد کرد که توسط رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا مشاهده شد. شراره‌های کلاس X نمایانگر شدیدترین نوع شراره‌های خورشیدی هستند و عدد بعد از X اطلاعات بیشتری درباره قدرت آن‌ها ارائه می‌دهد.