تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) تأیید کرد که سیاره GJ 1132 b اتمسفر ندارد. این کشف، فرضیه قابل سکونت بودن سیارات در اطراف کوتوله‌های سرخ (M-dwarfs) را به چالش می‌کشد.

تیمی از اخترشناسان با ترکیب داده‌های آرشیو تلسکوپ فضایی هابل و مشاهدات جدید، اندازه‌گیری‌هایی دقیق از سیستم ستاره دوتایی ان‌جی‌سی ۳۶۰۳-اِی۱ (NGC 3603-A1) به دست آوردند.

تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا، تصویری را آشکار کرده که گویی از صفحات کتاب ارباب حلقه‌ها نوشته جی.آر.آر. تالکین برگرفته شده است. با این حال، واقعیت شگفت‌انگیزتر از آن است.

بر اساس پژوهشی که در مجله Science منتشر شده، گوشته مریخ نشانه‌هایی از منشأ خشن و پرآشوب خود را حفظ کرده است. برخلاف آنچه اغلب در کتاب‌های درسی نشان داده می‌شود، فضای داخلی این سیاره ساختاری صاف و یکنواخت ندارد.

اجرام آسمانی موسوم به کوتوله‌های تاریک ممکن است در نزدیکی مرکز کهکشان ما پنهان شده باشند و دانشمندان معتقدند که می‌توانند به کشف اسرار یکی از بزرگ‌ترین معماهای کیهان‌شناسی مدرن، یعنی ماده تاریک، کمک کنند.

آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که کدام هواپیمای مسافربری، با بال‌های عظیم خود، رکورد بزرگ‌ترین طول بال را در اختیار دارد؟! برای یافتن پاسخ و آشنایی با جزئیات این غول آسمان، با اِروتِک همراه باشید. در ادامه به معرفی این هواپیمای شگفت‌انگیز و ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن خواهیم پرداخت.

شواهد به‌طور فزاینده‌ای به این احتمال اشاره دارند که ما در یک خلاء کیهانی عظیم زندگی می‌کنیم که چگالی ماده در آن حدود ۲۰ درصد کمتر از میانگین کیهانی است.

برای تجربه جاذبه صفر، لازم نیست زمین را ترک کنید و هواپیماها نیز می توانند جاذبه صفر را شبیه‌سازی کنند. اما یک هواپیما چگونه پرواز در جاذبه صفر را شبیه‌سازی می‌کند؟ برای بررسی این موضوع با اِروتِک همراه باشید.

اخترشناسان از نمایی جدید و چشمگیر از کهکشان سنگتراش یا پیکرتراش (Sculptor Galaxy) رونمایی کرده‌اند که تصویری بسیار دقیق تولید کرده و ویژگی‌هایی را که قبلاً دیده نشده بودند، آشکار می‌سازد.

هواپیماها چطور در آسمان ردیابی می‌شوند؟ چه اتفاقی می‌افتد وقتی از رادار ناپدید می‌شوند، به ویژه بر فراز اقیانوس‌ها؟! در ادامه، با سازوکار رادار و دلایل اصلی ناپدید شدن هواپیماها از صفحه رادار آشنا خواهید شد. برای درک بهتر این موضوع، تا انتهای متن با اِروتِک همراه باشید.

یک تصویر ترکیبی خیره‌کننده، سحابی دست‌شکل MSH 15-52 معروف به “دست خدا (Hand of God)” را همراه با بقایای ابرنواختری که آن را به وجود آورده، به تصویر کشیده است. جمع‌آوری داده‌های پرتو ایکس از رصدخانه چاندرا ناسا با مشاهدات رادیویی آرایه تلسکوپ فشرده استرالیا، باعث کشف جزئیات تازه و ساختارهای پنهان این پدیده شده است.