یک تصویر جدید از تلسکوپ فضایی هابل، یک کهکشان دور دست را نشان می‌دهد که حدود 600 میلیون سال نوری با ما فاصله داشته و در صورت فلکی جوزا قرار دارد. این کهکشان اخیراً میزبان یک ابرنواختر به نام SN 2022aajn بوده است که در نوامبر 2022 کشف شد.

با نزدیک شدن به بازنشستگی ایستگاه فضایی بین‌المللی، نقشه راه جامع ناسا بر توانمندسازی شرکت‌های فضایی تجاری، حمایت از پیشرفت‌های علمی و اطمینان از حضور مداوم انسان در فضا متمرکز است. اما ناسا بعد از اتمام کار ایستگاه فضایی بین‌المللی دقیقاً چه برنامه‌ای دارد؟ برای بررسی و پاسخ به این سوال با اِروتِک همراه باشید.

آژانس فضایی اروپا (ESA) با ابتکار لایت‌شیپ (LightShip) خود، در حال متحول کردن دسترسی به مریخ با تمرکز بر فضاپیماهای کوچک و کم‌هزینه است. این عصر جدید اکتشاف که با حمایت فناوری‌های پیشرفته و مشارکت‌های بین‌المللی پشتیبانی می‌شود، هدف دارد تا سفر بین سیاره‌ای را عمومی‌تر کرده و آن را فراتر از مریخ به سایر اجرام آسمانی گسترش دهد.

فضاپیمای اسیریس-اپکس (یا به اختصار OSIRIS-APEX) ناسا در پاییز گذشته در حالی‌که در فاصله 46.5 میلیون مایلی از خورشید (بین مدارهای عطارد و زهره) سفر می‌کرد با موفقیت در برابر گرمای شدید مقاومت کرد و از محدودیت‌های تحمل حرارتی اولیه خود فراتر رفت.

دانشمندان کشف شگفت‌انگیزی از “بادهای مافوق صوت” انجام داده‌اند که در اطراف استوای WASP-127b در حال وزیدن هستند. سرعت این بادها می‌تواند به 33,000 کیلومتر در ساعت (20,000 مایل در ساعت) برسد که شش برابر سریعتر از سرعت چرخش خود سیاره است!

اخترشناسان یک انفجار سریع رادیویی مرموز را به مکانی غیرمنتظره ردیابی کرده‌اند؛ یک کهکشان عظیم باستانی که از فرآیند تشکیل ستاره فعال فاصله گرفته است. این کشف، بینش عمومی را که چنین پدیده‌های کیهانی منحصراً از مناطق جوان و غنی از ستاره سرچشمه می‌گیرند، تکان داده و پیچیدگی‌های ناشناخته جهان را آشکار می‌کند.

با جدیدترین عکس تلسکوپ فضایی هابل از ابر ماژلانی بزرگ، می‌توانید اعماق یک شاهکار آسمانی را مشاهده کنید که مناطق تشکیل ستاره‌های پر جنب و جوش سحابی تارانتولا (رتیل) را به نمایش می‌گذارد. در میان گاز آبی آرام و ستاره‌های رنگارنگ، می‌توان دید که چگونه گرد‌و‌غبار کیهانی بر تشکیل ستاره‌ها و سیارات تأثیر می‌گذارد.