این موتور جت هیچ سوختی مصرف نمی‌کند، فقط مایکروویو و هوا!

نوآوری‌ها در فناوری جت همیشه در حال وقوع هستند. این امر به دلیل پیشرفت‌های مدرن است که مهندسان را در مسیرهای جدیدی هدایت می‌کند که قبلاً فقط در حد تئوری بودند. جدیدترین نمونه، موتور جت پلاسما است که در چین توسعه یافته است. این موتور انقلابی جدید در واقع از فناوری مایکروویو و پلاسما به عنوان اساس خود استفاده می‌کند، به این معنی که برای تأمین انرژی به سوخت یا باتری‌های سنتی متکی نیست! اما این موتور پلاسما چگونه کار می‌کند. برای بررسی بیشتر این موضوع با اِروتِک همراه باشید.

موتور پلاسما هوای موجود را گرفته و فشرده می‌کند، سپس آن را با تابش مایکروویو بمباران می‌کند. فرکانس مایکروویوها در واقع نسبتاً پایین است و با آنچه از مایکروویو آشپزخانه خود انتظار دارید، قابل مقایسه است. هنگامی‌که این تابش با هوا تماس پیدا می‌کند، نتیجه نهایی پلاسما است. پلاسما چهارمین حالت ماده است و در صورت استفاده مؤثر، می‌تواند منبع انرژی بسیار کارآمدی باشد. پلاسما در جاهای دیگری نیز مهار شده است، مانند بزرگترین آزمایش انرژی همجوشی جهان.

از آنجایی‌که سوخت‌های فسیلی در این فرآیند دخالتی ندارند، موتور جت پلاسمای جدید صفر آلایندگی دارد. این همچنین به این معنی است که در طول کارکرد، هیچ ماده شیمیایی را خارج نمی‌کند و شاید تمیزترین موتور جتی باشد که تاکنون ساخته شده است. در مقابل، اکثریت موتورهای جت امروزی، از جمله محبوب‌ترین آن‌ها که در بسیاری از هواپیماها یافت می‌شود، مقادیر زیادی دی‌اکسید کربن تولید می‌کنند. دی‌اکسید کربن نه‌تنها سمی است، بلکه به مشکل گرمایش جهانی و آلودگی نیز می‌افزاید، مشکلاتی که سال‌هاست صنعت هوانوردی را به ستوه آورده‌اند. موتور جت پلاسمای جدید می‌تواند به‌طور بالقوه به کاهش این مشکل کمک کند، البته در صورت گذر زمان کافی.

از الماس تا موتور جت!

موتور جت پلاسمای جدید در ابتدا در سال ۲۰۲۰ توسط پروفسور جائو تانگ در دانشگاه ووهان چین مطرح شد. تانگ به دنبال ساخت یک موتور پلاسما نبود، بلکه می‌خواست از مایکروویو برای تولید الماس‌های مصنوعی استفاده کند. تحقیقات تانگ او را به ایده پیشران پلاسما سوق داد که از فناوری مایکروویو استفاده می‌کرد. او معتقد بود که با طراحی مناسب، این فناوری می‌تواند در نهایت جایگزین موتورهای هواپیمای سنتی شود و در نتیجه نیاز به بنزین را از بین ببرد.

نمونه اولیه پروفسور تانگ می‌تواند یک توپ فولادی با وزن کمی بیش از ۲ پوند (حدود ۹۰۰ گرم) را در هوا نگه دارد. اگرچه ممکن است پیشرفت بزرگی به نظر نرسد، واقعیت این است که این یک نقطه شروع برای موتوری است که به احتمال زیاد می‌تواند برای سال‌های آینده به یک استاندارد تبدیل شود. اما این اتفاق یک شبه رخ نخواهد داد، زیرا موتور پلاسما باید بسیار بزرگتر شود و قبل از اینکه پذیرش در سطح صنعت امکان‌پذیر باشد، به یک منبع تغذیه بسیار مطمئن نیاز دارد. حتی اگر این اتفاق بیفتد، موتور باید پیش از استفاده تحت آزمایش‌های دقیق قرار گیرد تا از آمادگی آن اطمینان حاصل شود.

در حالی‌که تلاش‌های تانگ واقعاً چشمگیر است، او اولین دانشمندی نیست که امکانات نیروی پلاسما را بررسی می‌کند. در اکتبر ۲۰۲۵ (مهر ۱۴۰۴)، مهندسان روسی نمونه اولیه موتور پلاسمای خود را رونمایی کردند که احتمالاً می‌تواند در ۳۰ روز به مریخ سفر کند. ناسا نیز در حال آزمایش با موشک‌های پلاسما پالسی است و در سال ۲۰۱۷، گروهی از محققان در آلمان روی ساخت یک پیشران پلاسما کار کردند، اما نتوانستند آن را از فاز آزمایش اولیه فراتر ببرند.

منبع: Slashgear